พระมาโปรด

 

                ตั้งแต่เล็กจนโต เราทุกคนต้องเผชิญกับการต่อสู้และการแข่งขันในทุกรูปแบบ  เริ่มตั้งแต่แข่งขันกันเรียน  แข่งขันกันทำงาน และต่อสู้เพื่อความอยู่รอด ท่ามกลางสภาวะความกดดันทางด้านเศรษฐกิจ และสังคมในยุคปัจจุบัน    ส่งผลต่อสภาพร่างกาย และจิตใจ  ทำให้เกิดความเครียด และปัญหาโรคภัยไข้เจ็บตามมา บางคนประสบความสำเร็จทั้งด้านการศึกษา หน้าที่การงาน และชีวิตครอบครัว  มีโอกาสที่ดีอีกมากมาย รอคอยอยู่ภายหน้าอย่างเห็นได้ชัด แต่แล้ว เมื่อร่างกายอ่อนแอลง  ความเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะเข้ามาเยี่ยมเยือน และหากประสบกับภาวะความเจ็บป่วยอย่างรุนแรง ก็จะเป็นอุปสรรคในการดำเนินชีวิต  เมื่อร่างกายไม่มีเรี่ยวแรงที่จะยืนหยัดขึ้นได้ ก็จะไม่สามารถทำกิจการงานต่างๆได้   ชีวิตทั้งชีวิตก็เหมือนจบสิ้นลง   ต้องมาล้มหมอนนอนเสื่อและ   เป็นภาระกับคนรอบข้าง

 

                มีคำกล่าวที่ได้ยินกันบ่อยๆ ว่า “ ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” คำกล่าวนี้ประจักษ์ชัดในจิตใจของฉัน ผู้ซึ่งได้ผ่านประสบการณ์ของความเจ็บปวดอย่างรุนแรงมาแล้ว หลายต่อหลายครั้ง

 

                ฉันเป็นคนที่มุ่งมั่นในการดำเนินชีวิตมาตั้งแต่ครั้งเยาว์วัย ประสบความสำเร็จทั้งด้านการศึกษา และหน้าที่การงาน   แต่การมุมานะทำงานหนักรวมทั้งภาวะความเครียดที่สั่งสมมาเป็นเวลานาน ค่อยๆบั่นทอนภูมิชีวิตของฉันทีละน้อย ทีละน้อย ร่างกายก็คล้ายกับเครื่องจักรที่ถูกใช้งานโดยไม่เคยหยุดพัก หากเราลืมที่จะใส่ใจบำรุงรักษา เมื่อถึงเวลา ก็จะเริ่มรวนและเสียบ่อยๆ  บางครั้งก็มีอาการเตือนให้รู้ล่วงหน้า แต่เรากลับละเลยที่จะสนใจจนเขาไม่มีแรงที่จะเตือนเราอีกต่อไปก่อนที่เครื่องจักรแต่ละชิ้นจะหลุดออกจากกันไปคนละทิศคนละทาง  กว่าจะนำมาเชื่อมต่อกันได้ก็ต้องใช้เวลานาน บางครั้งก็ซ่อมได้แต่ไม่สามารถทำงานได้ดีดังเดิม บางครั้งก็หมดหนทางที่จะเยียวยา ต้องลำเลียงไปยังสุสาน เผาทำลาย และสูญหายไปกับกาลเวลา  ดังนั้นการมีชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท จึงเป็นสิ่งที่พึงกระทำเป็นอย่างยิ่ง

 

                เมื่อประมาณปี 2539 วิกฤตชีวิตได้เกิดขึ้นกับฉัน ฉันป่วยหนักโดยเริ่มต้นจากอาการป่วยด้วยโรคไข้หวัดเรื้อรัง และทอลซิลอักเสบเป็นเวลาแรมปี จนทรุดหนักด้วยอาการปอดบวม ลำไส้อักเสบอย่างรุนแรง ร่างกายซูบผอมและ รับประทานอาหารได้น้อยมาก การทำงานของระบบทางเดินหายใจ และระบบทางเดินอาหารล้มเหลว ต้องเข้ารับการผ่าตัดและเยียวยาในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน จนฉันต้องลาออกจากงาน  ชีวิตการทำงานที่กำลังดำเนินไปได้ด้วยดีต้องยุติลง ช่างน่าเสียดายจริงๆ ฉันเพิ่งได้รับทุนจากที่ทำงานไปศึกษาต่อต่างประเทศ และประสบความสำเร็จกลับมา โดยเตรียมพร้อมที่จะนำความรู้ความสามารถที่ได้รับกลับมาพัฒนาองค์กร แต่ความหวังทั้งหมดของฉันกลับพังทลายลงโดยสิ้นเชิง      ไม่มีอะไรในชีวิตที่เที่ยงแท้แน่นอนเลยจริงๆ   ความเจ็บป่วย และความตายอยู่ใกล้ตัวเรามากจนเราสัมผัสได้ เพียงแต่เราจะให้ความสนใจ และเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่จะมาเยือนหรือไม่เท่านั้น

 

                นับว่ายังโชคดีที่ฉันได้มีโอกาสเข้าวัด ทำบุญตักบาตรมาตั้งแต่วัยเด็ก ฉันได้รับอานิสงส์ในเรื่องนี้มาจากแม่ของฉัน ที่เป็นคนใจบุญ ชอบทำบุญสุนทาน และมักจะพาฉันไปวัดด้วยบ่อยๆ ดังนั้นเมื่อฉันประสบปัญหาในชีวิต จิตใจของฉันจึงนึกถึงที่พึ่งทางใจได้โดยอัตโนมัติ ฉันนึกถึงพระ นึกถึงวัด พิจารณาถึงความไม่เที่ยงแท้ของชีวิต บางครั้งฉันร้องไห้ เสียใจในความโชคร้ายของตนเอง หากตายไปเสียเลยคงไม่มีเวลามานั่งคิด นั่งทุกข์ใดๆ แต่นี่ไม่ตาย แล้วไม่สามารถกลับไปเเข็งแรงเหมือนเดิมได้ ทำงานก็ไม่ไหว แล้วจะมีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งใดกันเล่า

                ในช่วงเวลาแห่งความท้อแท้ และจมอยู่ในห้วงของความทุกข์ ฉันกลับมีโอกาสดีที่สุดที่ได้พบกับพระพุทธศาสนา ซึ่งแต่ก่อนเป็นเพียงนามธรรมที่ฉันมิได้เข้าไปสัมผัสและศึกษาอย่างแท้จริง

                พระพุทธศาสนาคือที่พึ่งทางใจของมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม เป็นประดุจแสงสว่างที่จะนำทางให้กับทุกชีวิตที่อยู่ในเงามืดของความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ทางกาย หรือความทุกข์ทางใจก็ตาม   ฉันเคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า “เหมือนพระมาโปรด” แต่ไม่นึกเลยว่าในชีวิตของฉันจะมี “พระมาโปรด” จริงๆ

 

หลวงพ่อท่านบิณฑบาตผ่านหน้าบ้านของฉันในช่วงที่ฉันพักฟื้นอยู่ที่บ้านหลังเดิมใกล้ๆ กับวัดพระราม 9 กาญจนาภิเษก ฉันออกมาตักบาตรพร้อมกับแม่ และได้รู้จักท่านในนามของ “หลวงพ่อสุธีโร” ท่านมีกิริยาอาการที่สำรวม มีวัตรปฎิบัติอันงดงามพร้อมด้วยคุณสมบัติของพระป่าที่น่าเลื่อมใสยิ่งนัก   ท่านอยู่ในระหว่างจำพรรษาและช่วยงานที่วัดพระราม 9 กาญจนาภิเษกในขณะนั้น                จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ความประทับใจ ความเคารพรัก เลื่อมใส ศรัทธาที่ฉันมีต่อท่านไม่เคยลดน้อยถอยลงเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้น ตามวันเวลาที่ผ่านมา หลวงพ่อสุธีโรเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่เปี่ยมไปด้วยเมตตา ท่านให้ความเมตตา และช่วยเหลือฉันมาโดยตลอด ด้วยพลังแห่งความเมตตา, พลังสมาธิ, พลังกสิณ และพลังแห่งคุณงามความดีของท่านซึ่งมีส่วนสำคัญยิ่งที่ทำให้ฉันมีสุขภาพกายและสุขภาพใจที่ดีขึ้นเช่นทุกวันนี้ ถึงแม้จะยังไม่สมบูรณ์ดังเช่นที่เคยเป็นมา แต่ฉันกลับรู้สึกเปี่ยมสุขกับความเป็นอยู่ในชีวิตของฉัน ณ ปัจจุบัน แม้ฉันจะทำงานได้เพียงงานเล็กๆน้อยๆ ที่ไม่ทำให้เหน็ดเหนื่อย และเคร่งเครียดจนเกินไป แต่เวลาที่เหลือกลับเป็นเวลาที่มีคุณค่าที่สุด ฉันได้มีโอกาสเดินทางไปยังวัดป่ากาญจนาภิเษก ณ อำเภอภูเวียง จ.ขอนแก่น ซึ่งหลวงพ่อสุธีโรเป็นเจ้าอาวาสในปัจจุบัน และได้สัมผัสกับชีวิตที่เรียบง่ายของผู้คนที่นั่น ฉันได้เห็นโครงการและกิจกรรมต่างๆที่มีประโยชน์มากมายตามวัตถุประสงค์หลักที่หลวงพ่อสุธีโรต้องการปลูกฝังคุณธรรมและความดีงามให้กับเยาวชนทุกผู้ทุกนาม เพื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี มีคุณภาพในอนาคต    ในปัจจุบัน นอกจากกิจกรรมเพื่อเยาวชน และชาวบ้านจากชุมชนโดยรวมแล้ว หลวงพ่อท่านยังดำเนินโครงการให้ความช่วยเหลือ และให้คำแนะนำผู้ที่ได้รับผลกระทบจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ รวมทั้งผู้ที่ติดเชื้อ เอชไอวี ด้วย

 

ทุกวันนี้ หลวงพ่อท่านทำงานหนักมาก นอกเหนือจากงานที่วัดป่ากาญจนาภิเษกแล้ว ท่านยังปฏิบัติหน้าที่พระธรรมทูต เผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศ เช่นประเทศนิวซีแลนด์ และประเทศอังกฤษเป็นต้น และยังเป็นผู้แทนคณะสงฆ์ไทยเข้าร่วมประชุม UNAIDS หรือการประชุมนานาชาติเรื่องโรคเอดส์ซึ่งจัดขึ้น ณ ภูมิภาคต่างๆทั่วโลกทุกปี เพื่อร่วมกันหาแนวทางในการป้องกัน และช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากโรคเอดส์ และผู้ติดเชื้อ เอชไอวี โดยมุ่งเน้นให้ศาสนาเข้ามามีบทบาทในการช่วยเหลือเยียวยาทางด้านจิตใจ

 

โรคภัยไข้เจ็บไม่เคยละเว้นผู้ใด แม้แต่หลวงพ่อเองก็ต้องประสบกับปัญหาสุขภาพ หลายครั้งที่ฉันเคยสังเกตเห็นถึงความเหน็ดเหนื่อยของท่าน เนื่องจากท่านมีเวลาพักผ่อนน้อย  หลายครั้งที่ท่านอาพาธ เนื่องจากตับของท่านไม่แข็งแรง จนเคยอาพาธด้วยโรคมะเร็งตับ แต่ท่านก็ผ่านพ้นภาวะนั้นมาได้ โดยไม่เคยท้อแท้ที่จะต่อสู้และฟันฝ่าอุปสรรคด้วยดวงจิตที่แน่วแน่ ท่านเคยพูดเสมอว่าตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะทำงานเพื่อมนุษยชาติจนถึงที่สุด

 

หลวงพ่อสุธีโรเป็นแบบอย่างที่ดีของพระภิกษุสงฆ์ผู้บำเพ็ญคุณงามความดี และเปี่ยมไปด้วยเมตตา โดยมิได้ยึดติดกับสมณะศักดิ์ใดๆ ท่านคือพระผู้ซึ่งมาโปรดชีวิตของฉันและมาโปรดทุกๆชีวิตที่ประสบกับความทุกข์ยากอย่างแท้จริง

 

ฉันได้ตั้งปณิธานกับตนเองว่า ตราบใดที่หลวงพ่อยังไม่หยุดทำงาน ฉันก็จะไม่หยุดความเพียรพยายามที่จะช่วยเหลือท่านเท่าที่ผู้หญิงอย่างฉันจะทำได้ แม้ในบางครั้งฉันไม่ค่อยมีเวลาที่จะติดตามท่านไปในที่ต่างๆด้วยปัญหาสุขภาพ และภาระหน้าที่ส่วนตัว ที่ฉันยังต้องดูแลพ่อแม่ซึ่งอายุมากแล้ว ฉันก็จะพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อตอบแทนพระคุณที่ท่านได้เมตตาต่อฉันมาโดยตลอด

 

ทุกๆครั้งที่ฉันมีโอกาสอธิษฐานเพื่อขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ฉันจะขอให้ฉันได้มีโอกาสช่วยเหลือและตอบแทนพระคุณของหลวงพ่อให้ถึงที่สุด ขอให้หลวงพ่อจงมีสุขภาพแข็งแรง มีอายุยืนยาว และเป็นประดุจดวงประทีปที่จะส่องทางสว่างให้กับมวลมนุษย์ ผู้ตกทุกข์ได้ยากสืบต่อไปอีกนานเท่านาน

 

 

                                                                                                                                นัทลี     ดารานันทน์